CASUÏSTIEK

Endocarditis met ‘vergroenende’ stafylokokken?

SAMENVATTING

Endocarditis is een ziektebeeld met een hoge mortaliteit en morbiditeit. Staphylococcus aureus en vergroenende streptokokken zijn samen verantwoordelijk voor de meerderheid van de gevallen met endocarditis. Dit artikel bespreekt een patiënt met een endocarditis op basis van een verwekker die relatief weinig voorkomt: Aerococcus urinae.
(TIJDSCHR INFECT 2020;15(4):149-52)

Een atypische presentatie van een pneumonie: het belang van gerichte anamnese en optimale diagnostiek

SAMENVATTING

Een 54-jarige man werd opgenomen met koorts zonder focus. De anamnese werd uitgebreid herhaald vanwege een atypisch beloop met onder andere pijn op de borst imponerend als van cardiale origine, een verdenking op meningitis, uitblijvend herstel ondanks breedspectrumantibiotica en een persisterend onbekende focus ondanks aanvullend onderzoek. Nieuwe gegevens over contact met vogels leidden ertoe dat opnieuw gerichte diagnostiek werd ingezet naar Chlamydia psittaci, ondanks een eerdere negatieve PCR op materiaal van een keeluitstrijk. De PCR op sputum was positief voor Chlamydia psittaci en na een adequate antibioticabehandeling trad volledig herstel op. Deze casus toont onder andere het belang aan van het herhalen van de anamnese bij onbegrepen infecties. Ook laat het de toegevoegde waarde zien van PCR-diagnostiek op atypische verwekkers van pneumonie met materiaal uit de lagere luchtwegen in plaats van een keeluitstrijk.
(TIJDSCHR INFECT 2020;15(3):111-5)

Alertheid op chronische Q-koorts blijft overal in Nederland van belang

(TIJDSCHR INFECT 2020;15(2):67)

Ernstige, therapieresistente spondylodiscitis en radiculitis; denk aan chronische Q-koorts

SAMENVATTING

Chronische Q-koorts, veroorzaakt door een infectie met Coxiella burnetii, manifesteert zich zelden als een osteo-articulaire infectie en komt veelal pas maanden tot jaren na primaire infectie tot uiting. Gerichte microbiologische diagnostiek naar C. burnetii is noodzakelijk om chronische Q-koorts te diagnosticeren. Vooral in Nederland is dit van belang, omdat hier van 2007 tot 2010 de grootste Q-koortsuitbraak ooit plaatsvond. Dit artikel bespreekt de casus van een 68-jarige vrouw met een lumbale spondylodiscitis, waarbij antibioticabehandeling geen klinische respons gaf en bloed- en puskweken herhaaldelijk negatief bleven. Een PCR voor C. burnetii uitgevoerd op pus was uiteindelijk positief en serologisch onderzoek toonde een hoge fase I-IgG-titer, passend bij chronische Q-koorts. Pas 2 maanden na presentatie werd gestart met adequate antibioticabehandeling. Dit artikel benadrukt het belang van de juiste kennis omtrent C. burnetii, zodat gerichte diagnostiek kan worden ingezet en ernstige complicaties worden voorkomen.

(TIJDSCHR INFECT 2020;15(2):68-72)

Lupus vulgaris

SAMENVATTING

Een 36-jarige man van Japanse afkomst presenteerde zich op het huidinfectiespreekuur met een sinds 2 jaar bestaande, progressieve, geïndureerde, circumferentiële plaque met purulente nodi en ulcera rondom een fors oedemateuze rechterenkel. De PCR verricht op het huidbiopt was positief voor Mycobacterium tuberculosis. Een röntgenfoto van de thorax toonde geen aanwijzingen voor pulmonale tuberculose. Onder de werkdiagnose lupus vulgaris werd in overleg met de infectioloog gestart met empirische behandeling, bestaande uit isoniazide, rifampicine, pyrazinamide en ethambutol. Na enkele weken waren de huidafwijkingen minder pijnlijk, vlakker en leek de uitbreiding te zijn gestopt. Lupus vulgaris is zeer zeldzaam in de westerse wereld. Indien onbehandeld, kan de aandoening zich ontwikkelen tot een chronische, progressieve variant van cutane tuberculose.(TIJDSCHR INFECT 2020;15(1):22-5)

Oculaire afwijkingen bij een patiënte met dengue-infectie

SAMENVATTING

Een 19-jarige vrouw presenteerde zich met koorts, spierpijn, hoofdpijn en visusdaling na een reis naar Noord-Vietnam. Deze symptomen werden veroorzaakt door een infectie met het denguevirus. Oogafwijkingen door dengue, zoals maculopathie en uveïtis, komen niet vaak voor. Behandeling met methylprednisolon was succesvol voor de visus en maculopathie, maar de patiënte hield defecten in het gezichtsveld.

TIJDSCHR INFECT 2019;14(6):234-8)

Een gecompliceerd beloop van een influenza-infectie als gevolg van een superinfectie met

SAMENVATTING

Een luchtweginfectie met het influenzavirus kan ook bij immuuncompetente patiënten een gecompliceerd beloop hebben. Een belangrijke oorzaak voor een fulminante pneumonie bij influenza is een superinfectie met een schimmel: in het bijzonder Aspergillus. Dit artikel bespreekt 2 casus waarin een influenza-infectie bij immuuncompetente patiënten werd gecompliceerd door een superinfectie met een Aspergillus-species. Daarnaast worden mogelijkheden voor diagnostiek en behandeling nader toegelicht. In het geval van een fulminant beloop bij een infectie met het influenzavirus is het advies om adequate diagnostiek in te zetten, in de vorm van een serum en een broncho-alveolaire lavage op galactomannan, ter controle op een Aspergillus-infectie. Bij een zeer ernstig beloop, waarbij opname op de afdeling Intensive Care noodzakelijk is, wordt in de SWAB-richtlijn Invasieve schimmelinfecties geadviseerd om een empirische behandeling te starten met een combinatie van 2 antimycotica. Dit is gebaseerd op de landelijke toename van azolenresistentie bij A. fumigatus.