Voor artsen op de spoedeisende hulp is het altijd weer een uitdaging als er een jong kind binnengebracht wordt met een ernstige infectie. Gaat het om een virus, of is er een bacteriële oorzaak in het spel? En daarmee samenhangend: worden er wel of geen antibiotica voorgeschreven? Een nieuw hulpmiddel brengt mogelijk uitkomst: de BV-score.
De BV-score (waarbij B staat voor bacterieel en V voor viraal) is een relatief nieuw instrument dat aan de hand van een bloedmonster moet bepalen of een infectie van virale dan wel van bacteriële oorsprong is. Die beoordeling vindt plaats op basis van circulerende niveaus van drie gastheereiwitten: tumornecrosefactor-gerelateerd apoptose-inducerend ligand (TRAIL), interferon-gamma-geïnduceerd proteïne-10 (IP-10) en C-reactief proteïne (CRP).
In de ROSETTA-studie is de BV-score tussen mei 2016 en april 2018 in de praktijk getest door onderzoekers in een kinderziekenhuis in Israël. De auteurs includeerden prospectief 287 patiënten tussen de leeftijd van drie maanden en 18 jaar, die bij de spoedeisende hulp binnenkwamen met koorts en een vermoeden van een luchtweginfectie of met koorts zonder duidelijke oorzaak.
Bij alle patiënten werd een bloedmonster afgenomen en een monster van het neusslijmvlies. Verder werd er door de patiënten of door de ouders een vragenlijst ingevuld omtrent etiologische/diagnostische vermoedens. De auteurs onderwierpen alle verzamelde gegevens (klinisch, laboratorium, microbiologie, radiologie en follow-up) aan de onafhankelijke beoordeling van drie ervaren kinderartsen. Hun mening deed dienst als referentiediagnose.
De diagnostische nauwkeurigheid van de BV-score werd beoordeeld op basis van overeenstemming met unanieme referentiediagnoses (primair cohort, n = 214), en de prestaties ervan ten opzichte van de referentiediagnoses van artsen op basis van de dominante (maar niet noodzakelijk unanieme) mening van experts (secundair cohort, n = 253).
In het primair cohort leverde de BV-score 16 ware positieven, 162 ware negatieve, 2 vals negatieven en 14 vals positieven op, wat overeenkomt met een sensitiviteit van 88,9%, een specificiteit van 92,1%, een positieve voorspellende waarde van 53,3% en een negatieve voorspellende waarde van 98,8%.
De met de BV-score verkregen diagnose kwam in 72% van de gevallen overeen met die van de arts en met de door de experts gestelde referentiediagnose; 52% daarvan werd echter door de artsen op het terrein als “onzeker” geacht. In 12% van de gevallen kwam de score overeen met de referentiediagnose, maar niet met de hypothese van de arts. De BV-score lijkt dus duidelijk geschikt te zijn om artsen bij hun diagnose te ondersteunen, en zelfs om deze zo nodig te corrigeren. Volgens de auteurs zou het zelfs de fouten op dit niveau met bijna de helft kunnen verminderen: van 15,9% naar 8,2%.
Referentie
Naar boven
