Vaccinatie tegen mazelen en rubella via een micronaaldpleister (‘microneedle patch’) wordt goed verdragen door volwassenen, peuters en zuigelingen en is veilig. Bovendien resulteert toediening van het vaccin via een micronaaldpleister of een subcutane injectie in vergelijkbare immunogeniciteit. Dit concluderen Ikechukwu Adigweme (London School of Hygiene & Tropical Medicine, Banjul, Gambia) en collega-onderzoekers in The Lancet.
De onderzoekers verrichtten een gerandomiseerde ‘dubbeldummy’-fase I/II-studie onder gezonde volwassenen (18-40 jaar), peuters (15-18 maanden) en zuigelingen (9-10 maanden) in Gambia. Deelnemers werden gerandomiseerd in een 2:1 ratio (volwassenen) of een 1:1 ratio (peuters en zuigelingen) tussen: (a) vaccinatie tegen mazelen en rodehond via een micronaaldpleister en een subcutane injectie met placebo; of (b) vaccinatie tegen mazelen en rodehond via een subcutane injectie en een micronaaldpleister met placebo.
De micronaaldpleisters werden aangebracht op de handrugzijde van de pols en na 5 minuten verwijderd. De subcutane injectie werd gegeven in de bovenarm aan de contralaterale zijde (volwassenen) of in het dijbeen (peuters en zuigelingen). Vaccinatie vond eerst plaats bij volwassenen, daarna bij peuters en tot slot bij zuigelingen. Een onafhankelijke datamonitoringcommissie beoordeelde de veiligheidsgegevens tot dag 14 na de vaccinatie en bepaalde of het volgende leeftijdscohort gevaccineerd mocht worden (‘age de-escalation’). De uitkomstmaten waren de veiligheid en immunogeniciteit van het vaccin.
In totaal werden achtereenvolgens 45 volwassenen, 120 peuters en 120 kinderen gevaccineerd. Vaccinatie via de micronaaldpleister werd goed verdragen. Er waren geen veiligheidsproblemen in de eerste 14 dagen na de vaccinatie bij volwassenen en peuters. Bij zuigelingen was de seroconversie 93% voor mazelen en 100% voor rodehond na vaccinatie via een micronaaldpleister tegenover respectievelijk 90 en 100% na vaccinatie via een subcutane injectie. Induratie was de meest voorkomende lokale bijwerking van de micronaaldpleister, die optrad bij 77% van de peuters en bij 5% van de zuigelingen.
Bijwerkingen van de micronaaldpleister die niet specifiek werden uitgevraagd (‘unsolicited’) traden op 58% van de peuters en bij 95% van de zuigelingen. Daarvan kwam een verkleuring van de huid op de plaats van de vaccinatie – vrijwel uitsluitend hyperpigmentatie – het vaakst voor. Alle lokale bijwerkingen waren licht van aard. Er traden geen ernstige bijwerkingen op die gerelateerd waren aan de vaccinatie.
Onlangs heeft de Vaccine Innovation Prioritization Strategy – een consortium van de WHO, UNICEF en Gavi – de ontwikkeling van micronaaldpleister bestempeld als de hoogste prioriteit om een gelijke vaccinatiegraad in lage- en middeninkomenslanden te bereiken. De resultaten van deze klinische studie ondersteunen de versnelde ontwikkeling van deze belangrijke technologie.
Referentie
Naar boven
