M. van Vugt Archieven

Een nieuwe Nederlandse richtlijn voor malariadiagnostiek

TvI - jaargang 18, nummer 2, mei 2023

dr. FF. Stelma , dr. G.J.H. Bastiaens , dr. J. Hofstra , dr. Q. de Mast , I.C.A. Munnix , ing. B.G. Peereboom , dr. H. Russcher , dr. L.J. Wammes , prof. dr. M. van Vugt

SAMENVATTING

Malaria is een parasitaire infectie met een hoge morbiditeit en potentieel fatale afloop waardoor 24/7 diagnostiek noodzakelijk is. In Nederland heeft deze importziekte een lage incidentie. Laboratoriumdiagnostiek naar deze importziekte wordt slechts zelden aangevraagd. Deze nieuwe richtlijn beschrijft de randvoorwaarden voor malariadiagnostiek en doet suggesties voor technieken die voldoen aan deze randvoorwaarden. Malariadiagnostiek is zeldzaam en vraagt om goed opgeleide artsen en analisten. Dit kan het beste worden geborgd door regionale samenwerking tussen artsen en verschillende laboratoria.

(TIJDSCHR INFECT 2023;18(2):61–5)

Lees verder

Melioidose: een tropische tijdbom

TvI - jaargang 15, nummer 2, april 2020

dr. M. Bierhoff , dr. E. Birnie , prof. dr. W.J. Wiersinga , prof. dr. M. van Vugt

SAMENVATTING

Melioidose is een tropische infectieziekte die wordt veroorzaakt door de gramnegatieve bodembacterie Burkholderia pseudomallei. De klinische symptomen variëren van abcesvorming tot sepsis. Melioidose komt met name voor in Zuidoost-Azië en het tropische noorden van Australië, maar recentelijk is gebleken dat de ziekte in meer landen voorkomt dan eerder werd gedacht. Door toenemende toerisme en migratie naar endemische gebieden is het van belang de symptomen van deze ziekte snel te herkennen en adequate behandeling te starten. Melioidose wordt ook wel beschouwd als een opportunistische infectie, omdat voornamelijk patiënten met onderliggend lijden (bijvoorbeeld diabetes, chronische long-, lever- en nierziekten) het meeste risico lopen op deze ziekte. Een besmetting met B. pseudomallei kan worden vastgesteld met behulp van kweekmedia (routine of specifiek), directe detectie op klinisch materiaal met bijvoorbeeld PCR en serologie. De behandeling bestaat uit een intensieve fase van minimaal 2 weken intraveneuze toediening van ceftazidim of een carbapenem, gevolgd door een eradicatiefase van ten minste 3 maanden met orale antibiotica met bijvoorbeeld cotrimoxazol of amoxicilline/clavulaanzuur. Vroege herkenning van de ziekte bij reizigers is van groot belang om mortaliteit te voorkomen.
(TIJDSCHR INFECT 2020;15(2):47-52)

Lees verder